Implantacja zębowa to zabieg chirurgiczny mający na celu uzupełnienie utraconych zębów. Zamiast zęba w kość szczęki wstawiany jest implant (sztuczny korzeń), a na jego szczycie mocowana jest korona. Jak każda interwencja chirurgiczna, implantacja ma przeciwwskazania i ograniczenia. Biorąc je pod uwagę, stomatolog zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań po zabiegu, co przyspiesza wszczepienie implantu. Ważne! Niedoczynność tarczycy a implanty zębów, czy jest jakaś współzależność!
Choroby tarczycy prowadzą do zaburzeń równowagi hormonalnej, wpływają na strukturę tkanki kostnej. Przy nadczynności tarczycy (nadmiar hormonów) mineralizacja jest zahamowana, komórki nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych. Przy niedoczynności tarczycy (brak hormonów) proces restrukturyzacji kości ulega spowolnieniu. Oba stany wpływają na stopień implantacji i stwarzają ryzyko odrzucenia części metalowej. Ale jeśli pacjent jest w trakcie leczenia, poziom hormonów jest ustabilizowany implantacja zębów jest możliwa i wykonywana.
Kontrolowanie poziomu hormonów w chorobach endokrynologicznych
Gruczoły dokrewne regulują pracę innych narządów, wpływają bezpośrednio na procesy regeneracji tkanek i mogą powodować choroby błony śluzowej jamy ustnej, tkanek miękkich i zębów. Dlatego niedoczynność tarczycy była wcześniej bezwzględnym przeciwwskazaniem do implantacji. Pojawiły się jednak nowe terapie i leki, które mają na celu utrzymanie prawidłowego poziomu hormonów. Dlatego zaburzenia endokrynologiczne na etapie leczenia nie są uważane za przeciwwskazanie. Ale pacjenci z takimi chorobami potrzebują konsultacji i obserwacji endokrynologa, stałego monitorowania poziomu hormonów.
Hormony tarczycy działają anabolicznie na metabolizm, zapewniają procesy energetyczne, pobieranie tlenu przez komórki, wpływają na równowagę wodno-solną. Niedoborowi hormonów tarczycy towarzyszy spowolnienie procesów przebudowy kości tzn. zwalnia się tempo resorpcji kości i kościotworzenia.Tak, więc spadek funkcji tarczycy czyli niedoczynność tarczycy ma negatywny wpływ na tworzenie nowej tkanki kostnej wokół implantu. Po badaniu stomatolog zleca serię badań, których wynik może stać się przeszkodą w implantacji. Są niezbędne do oceny stanu zdrowia pacjenta, identyfikacji chorób narządów wewnętrznych. Przed zainstalowaniem implantów zaleca się przeprowadzenie ogólnej i biochemicznej analizy krwi. Implantolog otrzymując wyniki badań z ustabilizowanym poziomem tarczycy, nie będzie widział przeciwwskazań w wykonaniu wszczepienia implantów zębowych.
Kiedy wskazana jest instalacja implantów?
- Brak jednego lub więcej zębów z rzędu. W przypadku pojedynczego ubytku i braku 2 zębów z rzędu, w miejsce każdego zęba wprowadza się implanty z oddzielnymi koronami. Jeśli nie ma 3 lub więcej zębów, nie ma konieczności odbudowy każdego zęba osobnym implantem, istnieje możliwość zamontowania mniejszej liczby wraz z mocowaniem mostu.
- Brak zębów końcowych. Implanty zastępują utracone zęby, służą, jako wsparcie dla protez.
- Brak wszystkich zębów. Sytuację diagnozuje się u osób starszych, które nie zwróciły się o pomoc lekarską na czas. Stomatolog może zaoferować montaż protez na 4 lub 6 implantach filarowych.
- Nietolerancja na tradycyjne protezy. Zdejmowane struktury powodują uczucie dyskomfortu w jamie ustnej, podrażniają błonę śluzową. Konstrukcje z rozległą wadą nie są utrzymywane na miejscu. Jeśli zastosowanie protez nie jest możliwe, stomatolodzy zalecają implantację.
- Wada zgryzu. Przy niektórych wrodzonych lub nabytych wadach budowy szczęki zgryz jest zaburzony, zęby są w złej pozycji. Jeżeli niemożliwe jest przeprowadzenie leczenia w inny sposób, zakładane są implanty.
We wszystkich wymienionych przypadkach i uregulowanej lekami niedoczynności tarczycy implanty zębów będą mogły zostać wszczepione bez obawy o ich odrzucenie.
Przeszkody w implantacji zębów w żuchwie i szczęce
Główną przeszkodą w implantacji jest zanik kości szczęki lub żuchwy. Po usunięciu korzenia naturalnego zęba wyrostek zębodołowy z czasem staje się cieńszy. Jeśli implant zostanie umieszczony w zaatakowanej tkance kostnej, z czasem zapadnie się jeszcze bardziej, a metalowa część sztucznego zęba zostanie odsłonięta. Aby zapobiec powikłaniom po implantacji, kość szczęki jest augmentowana.
Problemy z założeniem implantu na szczękę górną powoduje zapalenie zatok czyli proces zapalny w zatoce szczękowej. Infekcja wywołująca chorobę osłabia układ odpornościowy, komplikuje operację. Ponieważ implanty znajdują się w pobliżu zatok, bakterie chorobotwórcze mogą przenosić się na tkankę szczęki. Rozwijający się proces zapalny prowadzi do odrzucenia metalowej części implantów. Jest wiele problemów zdrowotnych, które utrudniają lub uniemożliwiają implantację zębów. Jednak niedoczynność tarczycy ze stabilnym poziomem hormonów do nich nie należy.
